açılsın perdeler...

Bugün yine yoğun her cuma gibi...
bir yorgunluk üzerine bir de yoğunluk..
ama güzeldi
zaten gün bittiğinde yorgunsam düşünüyorum tüm günü eve geldiğimde.
sanki daha verimli geçmiş o gün ve ben bu yüzden yorgunum, farkediyorum artık...
bugün 7A sürprizler yaptı bana..
ben basit alışveriş diyalogları hazırlamalarını istemiştim ama onlar çok ciddi ve sıkı çalışmışlar. Güzel diyaloglar yazıp, alışveriş malzemeleri getirmişler...
kimi manav oldu domates sattı, kimi kitapçı oldu sözlük sattı...
Müşterilerin istedikleri bedenlerde, renklerde şallar, kazaklar ...
hepsinden de önemli heyecanları...
Sınıfa sığamazdı bu heyecan ve hazırlık..
Çok amaçlı salonu açtım onlara.
sahnede sundular hazırladıklarını...
ilk heyecan ilk heves...
bazılarını bir kere kesmedi, memnun olmadılar yaptıklarından, ikinci kez çıktılar..
ben öğretmenlik görevimi yaptım, sahne tozu yutturdum.

Bir arkadaşım şöyle derdi:" hayatı boyunca öğrencileri arasında en az 4-5 gizli yetenek keşfedip gelişmesine yardımcı olmayan öğretmen kendini başarılı saymamalı..."

öğrenecek çok şey var, yürünecek kocaman seneler (58 yaşında emekliliğe kadar.......)
ama biz ilk adımları attık bugün sahne tozunu yutturdum
gerisi gelir mi bilemeyiz beklemek gerek :)
fırsat verildiğinde neler yapabileceklerini kanıtladılar..

perdeleri açtık..
gizlenmesinler, göstersinler içlerindeki cevherleri diye...

yorulduk ama değdi galiba...

bugünden budur hayattan...